Şifası ,şifa mı değil mi bilmezmiş,önden..
Sonraları bir adam bulmuş O'nu eve gelince koklamayan....
Kokusunu değil kalbini koklayan...
İşte O'nun yanında huzur nedir ,onu bulmuş....,Gel zaman git zaman o huzurun hayatın tamamı olmadığını görmüş,anlamış,farketmiş..,
Karnından bir şifa daha doğmuş o evin içine ..
Sıcacık ve canlı
Sanki alev gibi ama sevinç saçan
Sonra kadın biraz daha yürümek lazım demiş ...
Yürümüş...
Yürümüş ...
Bir küçük saraya varmış..
Oraya oğluyla gidebiliyormuş
O sarayda içine doğan ışığın devamını bulmuş...
O sarayın sahipleri,hizmetkarları hepsi kucak açmış..
İkisine de , hatta daha fazlasına da...
Yıllar yıllar sonra oğlan büyümüş ..
Koca adam olmuş...
Kadın o saraya yalnız girecek kadar küçülmüş...
O saraydakilerin aguşundan gelenlerle ışık bulur olmuş...
İşte bu içindeki kendi şifasını nereye koyacağını bilmeyen , arayan kadının dostlarına kavuşmasının hikayesidir....
