Sarı

Sarı çarşaflar çok kirlenmisti.
Her hafta çarşaf yıkamak diye birşey öğrenmişti , annesinden...
Saydı günleri bir hafta olmamıştı..
Şimdi yıkamayacak mıydı , yani ...
Ama annesi evlenmeden önce tembih etmişti , bir hafta..
Daha neler tembih etmişti...
Mesela kocaya yüksek sesle konuşulmaz..
Ama daha dün kavga etmislerdi..
Ve bayağı bağırmıstı...
Neleri doldurmuştu sepetine yük diye...
Sonra unuttu ruhunu ...
Niye evlendiğini...
Bu adama nasıl aşık olduğu...
Daha neleri...
Şimdi sarı carsaflari 4. Gün yıkasa nolurdu
Yine oturdu , onu düşündü...

Kusur

Kusurlarını düşündü , düşündü ....
Amanın ne çoktu...
Nasıl karardı, içi
Yürüdü ,yürüdü..
Açılsın diye ...
Olmadı...
Koştu, koştu ..
Yine olmadı....
Sonra ,
Kaldırdı kafasını güneşe baktı...
Güneş içini yaktı...
Bir erdem geldi aklına...
Kendine ait
Baktı kalbine beyazlıyor...
Bir erdem daha bulmak için
Yürüdü..
O erdeme yaklaştıkça beyazladı, kalbi
Daha adil oldukça ...
Daha doğru oldukça ...
Daha çok gülümsedikçe ...
Daha neler neler vardı , da...
O yaklaşmaya çabalıyordu...
Bir de düşmese iyiydi , atalet çukuruna...

sessizlik

Yolda  yürürken   sessizliği yeni fark   etmişti  küçük kız ..
Sessizlik o  kadar hakimdi ki, korktu...
Arkasına döndü,   baktı
Annesi ile babası elele geliyorlardı..
Çok mutlu oldu,  gülümsedi..

İçi huzur dolmuştu...
Aslında 'huzur' kelimesini tanımıyordu,
Sadece içindeki hisleri biliyordu..
Ne güzel bir resimdi, bu
Büyüdü ve salonunun en güzel yerine astı
Atatürk resmi ile yanyana ....