Mızıkçılık Yapmasın

Çok büyük bir camdan kabukla sarmışım, etrafımı...

Eee şimdi kırmak lazım ...

Bu kabuk hem çok büyük, hem çok sert.

Kim kıracak

Tabiki ben...

Küçüğüm deyip 

Kenara çekilmekle olmuyor.

Eee büyü o zaman...

Kim ki o çocuk 

Büyümekten vazgeçen...

Söyleyin , o çocuğa 

Mızıkçılık yapmasın

Oyun devam ediyor...

Şişirmesin yanaklarını 

Gülsün..

Şen kahkahalar atsın

Şen kahkahalar atmayı öğrensin

Kar sesi

O gün yollar çok kalabalıktı.

Tüm uçuşlar doluydu.

Hiçbir otobüs firmasında bilet yoktu.

Tren seferleri havalar çok güzel diye iptal edilmişti.

Hep de böyle oluyordu.

Havalar güzelleşince 

Yollar tıkanıyordu.

Hayır hava güzel falan değil, çok karlı

Bence en güzel hava 

Mis gibi 

Soğuk kokusu

Ama ben güzel hava diye bu güzel tablodaki kırları yeşil gördüğüm günlere derim.

Kuzuların, kuşların, tüm doğanın sesini duyduğum havalar güzel.

Bugün de kışı dinle 

Soğuğun kokusunu

Karın sesini

Dinle

Belki kar da senin onu duymanı istiyordur.

Hiç dinledin mi

Bak onun da kendine has bir sesi var

Küçük kız

Nefes

                                 Oh bir nefes,

Gerçekten nasıl nefes alıyorduk

Hani doğru nefes, nasıldı.

Unutmuşum...

Belki siz de unutmuşsunuzdur.

Hadi bir nefes

O kadar yol yürümüşüm, nefessiz

Hiç yürümemişim ki ben

Hadi bir nefes

Hadi bir nefes daha

Çünkü nefese susamışım

Gerçek dinlenme neydi...

Neredeydi

O dinlendiğim, durak

Hadi bir nefes

Hatta bir daha

Oh

Oluyor, galiba

Sanırım yapabilirim

Sert

Kabuğunu kaldırmayı hiç denemişti...
O sebeple her sabah bir sertliğe uyanıyordu.
Sert olan kabuktu.
İçi yumuşacık.
Belki de bundan korkuyordu ..
Ya dengeyi bulamazsa
Esneklik başkaydı.
Yumuşaklık bambaşka...
Esnekliğe geçmek zordu,
O'nun dünyasında
Ya sertler vardı, ya da yumuşacıklar...
O iki ucun tam ortasını bulamasa da
Yaklaşmayı denese,
Esner miydi?
Yoksa bu sert kabuğu biri gelip çatlatana kadar bekleyecek miydi
Sert mi çarpmak istiyordu, yumuşacık mı
Yoksa esneyerek dokunmak mı
Karar zamanı gelip çatmıştı, yine
Hadi bakalım kolay gelsin, o zaman...

Güle güle ♥️

Bir gün bir telefon açtı bir kadın ve oyun grubumuzda oğlunuz için uygun grup açıldı, dedi.
O gün ve sonrası yavaş yavaş büyüyen bu dostluğun yolculuğu başladı.
Şimdi uçakta ve gidiyor, o kadın ...
Hani masallardaki gibi uzak diyarlara....
Ben de sordum çocuk gibi
Ne kadar uzak o diyarlar...
O kadın dedi ki kalbim kadar...
Dostluğumuz kalbimiz kadar büyük....
Kalbimiz kadar yakın....
İyiki o telefonu açtı o kadın
İyiki o masalı dinledik beraber
İyiki o mandalayı çizdik
İyiki o bebeği dikdik.
Öyle güzel perçinlendik ki
Zamanın ve mesafenin izafiyetini biliyoruz içimizde...
Yüreğimizde...
Yürekler hep bir
Güzel dostum
Yolculuğuna yeni kattıklarınla büyü
Can kadınlar Candan bağlı
Seni seviyorum, Baharım
Gittiğin her yere çiçekler açtırırsın ,sen
Demeter gibi
Güle güle ♥️

Canım Kocacığım

                                      


                                        Canım Kocacığım,

                          Sana o kadar çok kızdım ki ....

                         Yüzyıllarca kızdım...

                         Senin için o kadar çok ağladım ki..

                         Yüzyıllarca ağladım...

                          Üzüldüm, bağırdım, çağırdım...

                           Ne varsa içimde kırgınlık, kızgınlık adına

                          Hepsini döktüm eteklerimden de

                          Şu koca merhameti, şefkati dökemedim ...

                          Beni affet ....

                          Bir gün her şey biter  korkusu olmadan

                          Tüm MERHAMETİM, ŞEFKATİM, SEVGİM

                          Hesapsız paylaşacağım...

                          Beni affet...

                          Çünkü ben kendimi, seni

                          Ve yüzyıllar boyu geçen tüm bu maceranın öfkesini

                                         AFFETTİM

                                            SENİ SEVİYORUM.

Soğuk ve Taze

O otele yalnız başına gitmişti...
Bir başına...
Alıp başını yalnız kalmaya
Dağda bir ormanın içinde...
Aslında bir başına sayılmazdı
Çocukluğunun en güzel ayıcığı ile gelmişti...
Sabah uyandı, pencereyi açtı.
İçerisi buz gibi oluvermişti, hemen
Aslında soğuğu hiç sevmezdi..
Ama bu hava soğuk ve tazecikti...
Kendinin gerçekten tazelendiğini hissediyordu.
Uzun bir yol yürümüş ve sonunda zirveye varmış gibiydi...
Bu oda ve bu dağ , bu orman içini diriltmişti...
Artık daha çok yazmaya karar verdi
Daha çok gitmeye ormanlara
Ve daha çok gönüllü olmaya...
Sevmeye ...
Kollarını açtı ve bütün evreni kucakladı....

Koskoca Kaya

Önündeki koskocaman kayaya baktı.
Ve düşündü..
Dalgalar yükselirken yola çıkmak nasıl bir fikirdi...
O koca kaya O'na güç veriyordu.
Biliyordu, isterse yapabilir.
Ama...
Yoksa çok mu zor...
Yok yok çok acılı olacak...
Ya da...?
Hiç düşünmemişti...
Bu yolculuk O'na neler kazandıracak...
Bu fırtına
Bu koca deniz
Bu köpükler...
Güzel bir yolculuk olacak...
Yıllar sonra bu fotoğrafa bakarken
Arkasını çevirdi ve bu yazıyı buldu.
Sonra gülümsedi...
Ve o müthiş yolculuk
O'na ne iyi gelmişti.
İyiki dedi kendi kendine iyiki..

yıldız yağıyordu

O sabah üzerime yıldızlar yağıyordu.

Uyandığımda, yatağım yıldız doluydu.

Şöyle bir etrafa baktım ki

odam yıldız doluydu.

Güneşin değil yıldızların ışığı sarmıştı odamı

Ve tüm benliğimi

Yukarı baktım ki

O güzel peri bana yıldızlar yollamıştı.

Güzellikler ve iyilikler için dilediğim her bir dilek için...

                                        Sonra birdenbire bir kapı açıldı, karşıma
                                                              Masal kapısı...
                                              Pembe bulutların üstüne çıkıvermiştim...
                                                        Bir çocuk gibi şendim....
                                                      Aaaa bir çocuğa dönüşmüşüm...
                                               Zıplıyorum, pembe bulutların üstünde
                                              Dünyadaki tüm çocuklarla birlikte zıplıyoruz..
                                                              ve masalımızı yazıyoruz...
                                                Doğacak tüm çocuklara bırakmak üzere...
                                                                  masallarla dolu bir dünya

Buz Tuttum

Buz tuttum ve sanki eriyemeden kırılıp, döküleceğim...
Düş omuzlarımdan beni semsert yapan kibrim..
Ben aslında esneyebilirim, eğilebilirim.
Ve sonra yeniden doğrulabilirim.
İçimdeki dostluğun sıcağı yüzünden kırmızıyım,ben...
Tutkunun rengi değil bu...
Yolladım içimden ve ...
Diyordu, rüyamda o güzel kiraz tanesi
Yazın en güzel meyvesi...
Hem sulu hem tatlı
Ama için bayılmaz şekerinden...
Ve böylece dayandı o sert soğuğa
Yavaş yavaş eridi karlar...
Güneş tüm ışığını yeniden gösterdi
Bize...

Masal bu ya

                     Bir varmış bir yokmuş...
          Dünya dediğin yer gök su'ymuş....
        Ortasında güzeller güzeli bir ağaç.                                             varmış...
         Bi düşünsene yer ile gök'ü o tutarmış...
           Sen, ben, çocuk, kedi, deniz, elma,                   Adem ile  Havva hep ondan olmuş...
                            Masal bu ya ....
                    Hayatın Ağacı buymuş...
                       
               

Kuş Misali

                   Kuş misali yürüdüm...
                   İnce ince , sessiz sessiz...
                  Sadece bir çıtırtı duyuldu,uzaktan
                  Yağmurun sesi, benim çıtırtım
                  Yol sessiz ve sakin ben  .                                    yürüyorum...
                  Yoluma devam ediyorum.