Kanatlarım ve ben

Bugün sabah oğluma bakınca düşündüm ve dedim acaba anneme en çok ne zaman ihtiyacım oldu diye cevabı bulmam on saniye sürmedi ..! Anne olunca...  Baktım ki oğluşum ağlıyor ve benden yardım istiyor ...İşte tam o an annemi istediğimi hiçbir şey yapmasa da yanımda olsa  dediğimi hatırlıyorum ve yanımdaydı .Ben şanslılardanım...Annem hep çok yakınımda oldu madden de manen de iyi ki öyle olmuş ...Hep olsun...
Aslında şunu daha iyi anlıyorum lafı dolandırmadan söyleyeyim.Büyürken kurtulmak istediğim ve kanatlarımı özgür çırpmak için can attığımız anlar olur...E tabi Türkiye 'de yaşıyoruz zor olur anne-kız ergenlik halleri ..Ayarlamak zordur anneler için kanatların ucunda bağlı olan misinanın boyunu...:)
Ergenlik yılları bu mücadeleyle geçerken..büyüdükçe hep dedim ki iyiki o misina var ve ucunda annem var...
Anladım ki annişimle anne olmuşum aslında ...
Annelik maceramın başladığı ilk günden beri aslında annemle de yeni bir maceranın başladığını şimdi anlıyorummm

DOĞANIN ÇEŞİTLİLİĞİ

Biyojide türlerin çeşitliliği diye bir konu vardır.Darwin 'de hep bundan bahseder .Nekadar çeşitliysek o kadar şanslıyızdır.Çünkü gen havuzu daha geniş olur.Farklılıklar dünyanın tekdüzelikten kurtulmasına yardım ettiği gibi mevsimlerin daha güzel yaşanmasına , daha çok canlının olmasına sebep olur.Her farklı tür yeni bir soluk getirir.Her yeni soluk dünyanın dengeli dönüşüne bir denge katar...bozmaz.....
Biz insanoğlu olarak bunu anlayamadık  ya da anlamlandıramadık sanırım içimizde...Bu  yüzden her geçen gün daha çok bozuluyor doğanın dengesi.
Sevdiğimiz ya da sadece bize göre olanın kalmasını istiyoruz bu hayatta...Onun farlılığıyla güzel olduğunu başka bir anlam kattığını unutuyoruz ...Ve daha önemliside resimdeki düz çizgi dışında olan herşeyi kaldırınca karşımızda sıkıcı ve yorucu duran düzlükler monotonunun bize hayatın tadını kaçırttığını unutuyoruz..
Halbuki bir baksak resmin tamamına doğanın müthiş halini anlamlandıran şeylerin o aradaki farklı çeşitlikteki çizgiler olduğunu görüp bi sakinleşeceğiz..Kendimize geleceğiz...Ruh dengemizi bulacağız ...

BEKLEYİŞ

Güzel günler göreceğiz çocuklar ... demişti Nazım Hikmet ..

Evet güzel günler göreceğiz bekleyişi bu....Herkes ardından bir hayır bekler ya öyle günlerdeyiz.

Ben de kendimi aynı ruh halinde hissediyorum.İnsanların yüzü aynı şekilde bakıyor yarı umutlu ..Bir Mona Lisa tablosu gibi...Her an gelen haberin etkisine bürünebilme hissini taşıyor sadece yüzünde değil vücudunun heryerinde ...

Bitmeyen bir savaşta gibiyiz sanki ülkece ....Penceremden bakınca savaş filmlerindeki günlük hayatı görüyorum dışarda .Birazdan patlayacak bombanın sessizliği ve en kötüsünü ilk olmayan bu bombanın yarattığı alışkanlık hali...

Herkes gibi ben de bu filmin mutlu sonunu bekliyorum

BAŞLANGIÇ

                         BAŞLANGIÇ

Penceremden dışarı bakarken bakışlarımın böyle suskun kalmamasına karar verdim.Başlamalıyım dedim.Vaktimi çok geçirmeden yazmalıyım .İçimdekini dışa vurmalıydım artık...Bazen kusarcasına ... bazen sunarcasına ...Bu da benden bir demet bu dünyaya ......

Bu pencereden herkese merhaba