ikiz

İkiz bebekleri varmış ....
Yürüyormuş...
Konuşuyormuş...
Gülümsüyormuş...
Gülüyormuş...
Büyüyormuş...
Yolda yürüyormuş...
Hayat güzelliklerle doluymuş...

Yağmur

Yağmur ne güzel yağıyor...
Usul usul; çiseliyor yavaş yavaş...
Huzurlu bir yağmur bu
Hızlansa   da yavaşlasa da huzurla
Kimseyi düşürmüyor
Kimse kaza yapmıyor , bu yağmurda...
Yağmur ne güzel yağıyor, usul usul...
İyiki yağıyor , içime
Usul usul yavaşça...
Gönlüne, yüreğime ,kalbime...

SEPET

Sepetler dolusu kar vardı geç adamın elinde...

Ve bir çocuğu mutlu edecek gibi heyecanla gidiyordu,karısına...

Kamyoneti sürmüyordu; adeta uçuyordu, bulutların üzerinden...

Heyecanını ve o çoşkusunu ancak bu sözcüklerle tasvir edebiliyorum..

Hamileliğini ve eşinin bu duruma olan hassasiyetini kendi egosunu tatmine çevirdiğinin farkına varmadan, sabırsızlıkla, kar istiyordu kadın...

Ve yeşil tülün arkasından yola bakıyordu..

Eşini bekliyordu...

Onunki de heyecandı, ama...

Sanki adam karı bulup getirse açgözlülüğü doyacaktı..

Sanki karı eşine yetiştirse daha sağlıklı bir bebek doğuracaktı...

Bu döngü sürüp gidiyordu, aylardır...

Kadın önce, bulunabilir bir meyve ile başlamıştı...

Ve sonra ...

Şimdi KAR...

Yarın bir yıldızı elinde tutmayı canı çekebilirdi...

Ya da Kaf Dağ'ının tepesine çıkmayı...

Anka Kuşu'nun tüyünü..

Peki bebek..

Bebek doğunca n'olacaktı?

Bütün bunların yükünü taşıyan o bebek...

Babasına ve annesine ne getirecekti.....

Gerçekten 'SEVGİ'yi mi?