Sanal ile gerçeği ayırd etmek de zorlanıyordu.
Herşey mi yapaydı, herşey mi sanaldı.
Yoksa yine mayanın bir oyunu muydu bu da
Ne ilginç bir tanrıçaydı.
Yanılsama Tanrıçası
Gözümüzü nasıl da örtüyordu
Nasıl da herşey bambaşka görünüyordu bize
Sanılarımız gerçek olabilir miydi ki.
Daha neler neler var sadece sandığımız.....
Hayatı her zamankinden yarım ton ince yaşamaya çalışıyordu.
Gün be gün
O küçük kız , bir cadıdan gerçek bir anlatıcıya dönüşmek istiyordu.
İçindeki cadının çığlıkları hep çok tiz ve yüksekti.
Ama o yolundaydı.
Biliyordu, inanıyordu, bir gün olacaktı.
Bu diyezlerin hepsi ona dönecekti.
Çığlıkların döndüğü gibi....
Mevlana'nın sözüne inanıyordu.
“Bu dünya, yaptıklarımızın yankılanıp tekrar bize döneceği bir dağdır.”
Her gün diyezden devam...
