Kanatlarım ve ben

Bugün sabah oğluma bakınca düşündüm ve dedim acaba anneme en çok ne zaman ihtiyacım oldu diye cevabı bulmam on saniye sürmedi ..! Anne olunca...  Baktım ki oğluşum ağlıyor ve benden yardım istiyor ...İşte tam o an annemi istediğimi hiçbir şey yapmasa da yanımda olsa  dediğimi hatırlıyorum ve yanımdaydı .Ben şanslılardanım...Annem hep çok yakınımda oldu madden de manen de iyi ki öyle olmuş ...Hep olsun...
Aslında şunu daha iyi anlıyorum lafı dolandırmadan söyleyeyim.Büyürken kurtulmak istediğim ve kanatlarımı özgür çırpmak için can attığımız anlar olur...E tabi Türkiye 'de yaşıyoruz zor olur anne-kız ergenlik halleri ..Ayarlamak zordur anneler için kanatların ucunda bağlı olan misinanın boyunu...:)
Ergenlik yılları bu mücadeleyle geçerken..büyüdükçe hep dedim ki iyiki o misina var ve ucunda annem var...
Anladım ki annişimle anne olmuşum aslında ...
Annelik maceramın başladığı ilk günden beri aslında annemle de yeni bir maceranın başladığını şimdi anlıyorummm