Bi küçük kalp..
Yüreğini sunmuş..
Daha ne verilir ki , diye düşünmüş..
Halbuki küçük kız el ele bu yolda yürümek istemişti...
Herkesin bir kalbi vardı..
Onun da vardı ve Ona yetiyordu..
O yürürken yarenlik etmekten bahsetmişti..
Tüh yine yanlış anlatmıştı kendini..
Halbuki her sabah ayna karşısında kendine bakarken ; daha iyi konuşabilmeliyim,diyordu..
Keşke hayat oyun provaları gibi olsaydı..
Şimdi baştan anlatması gerekecekti , herşeyi...
O arkadaşını da kaybetmek istemiyordu, oyunu da ..
Nasıl olacaktı bu ..
Bi bulsa
Nasıl mutlu olacaktı..
Sanki dünyanın en mutlu insanı....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder