Sık ağaçların arasından yürürken ,
Birden durdu...
Yukarı baktı...
Alnına değenin güneş olduğundan emindi,
Şimdi...
Sonra yürümeye devam etti.
Etti , etti, etti ...
Sanki bir ses duydu...
Şöyle bir etrafına baktı,
Kimsecikler yok gibiydi...
Nereden gelmişti, O ses...
Derken ,
Bir kez daha duydu.
Bu sefer yine yukarı baktı..
Bir de ne görsün
Güzeller güzeli
Anka kuşu...
Sesi alnına değmişti..
Anındakilerle yürüyordu, şimdi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder