Hayatı her zamankinden yarım ton ince yaşamaya çalışıyordu.
Gün be gün
O küçük kız , bir cadıdan gerçek bir anlatıcıya dönüşmek istiyordu.
İçindeki cadının çığlıkları hep çok tiz ve yüksekti.
Ama o yolundaydı.
Biliyordu, inanıyordu, bir gün olacaktı.
Bu diyezlerin hepsi ona dönecekti.
Çığlıkların döndüğü gibi....
Mevlana'nın sözüne inanıyordu.
“Bu dünya, yaptıklarımızın yankılanıp tekrar bize döneceği bir dağdır.”
Her gün diyezden devam...
Çok güzel. 8)
YanıtlaSilÇok teşekkürler
YanıtlaSil