ben bu değilim

      Bugün burada kısa süre önce başladığım terapide neler anlatacağım , neydi beni bu noktalara getirenler diye düşünürken beynimin beni sürüklediği noktayı yazmaya karar verdim.
Şunu anladım ki ; ben o annelerden değilim yani oğlumun bensiz yapamayacağını düşünen , elinde acaba terlemiş midir diye havlu  taşıyan ve her ağladığında çağırması gereken yegane insanın ben olmasını düşünen annelerden...
Ben onun bana gerçekten  ihtiyacı olmasını bekliyorum ve onunla zamanımı paylaşıyorum.Ebeveyn olmanın gerektirdiği kılavuz olmaya çalışıyorum . 
Ben her dakikamı onunla yapacağım etkinlikler sepetini planlılayarak geçirmiyorum .
Onunla zevkli ve neşeli bir zaman geçirmeye çalışıyorum.
Olamayorum öyle her öksürdüğünde tüh tüh vah vah diyen .. Öksürebilir diyorum ...
Kimse kusura bakmasın ama anne olunca anladım anlayışını sevmiyorum.
Bir çocuk yetiştiriyorum diye kendini kutsal ilan edenlerden değilim. 
Anneliğin  ya da çocukluluğun oluşturduğu o kargaşa da ben yokum . 
Ben ne çocuğumu ne de kendi anneliğimi kutsallaştıracak hareketleri sevemiyorum ..
ve bu yüzden instagram hesabım da batununannesi değil malesef ......