DEV

Dev bir adam yanaştı yanıma yıllar önceydi... O kadar sevecendi ki....Sıcacıktı. Başımı okşadı.
Dev bir adam yanaştı yanıma yıllar önceydi...Gülümsedi ...Sıcacıktı...
Dev bir adam yanaştı yanıtma yıllar önceydi...Gülümsemesini ve o sıcacık olan herşeyi alıp gitti..
Dev bir adamdı o kadar devdi ki ne ara küçüldü , ne ara söktü tüm diktiklerini...
O dev adam masal kapısından çıkabilmek için küçüldü ve gitti..
Halbuki o dev adam içindi o masal kapısı aynı Alice Harikalar Diyarı gibi küçülüp büyüyordu kapılar da adamlarda ...
O küçülmeyi seçti
Sonra biraz sonra
Başka başka devler geldi yanaştılar , dayanamayıp sonra küçüldüler....
Küçk bir çocuk baktı arkalarından ....
Küçülen kapıyı kapattı...
Yürüdü, yürüdü ,yürüdü....
Dev adam yine çok yaklaştı ......
Ne yazık ki kapı ardına kadar kapanmıştı...tüm söktükleriyle beraber....
O dev adam onun olmayan mantarlardan yedi ve onun olmayan fasulye sırıklarına tırmadı....
Çocuk o mantarlara baktı ve fasulye sırıklarına adamı göremedi ...
Çocuk yürüdü ,yürüdü ve koştu...
Bir dev adam yakaladı onu ....
Çocuk durdu ve adama baktı
Çocuk dev adamla aynı boydaydı
Çocuk kucağına baktı elinde küçücük bir çocuk..
Çocuk kendine baktı Aynada kocaman bir kadın...
Kadın  yürüdü...yanında adam ve küçüçük çocuk...