Düşünmeden

Düşünmeden konuştum
Düşünmeden çok konuştum
Kırdım döktüm kızdım
Demek isterdim ama
Aslında hepsini içimden çok düşündüm
Çok incindim
Çok acıdı
Çok acıyınca sonunu hiç düşünmeden konuştum...
Düşünmeden yaşadım demek isterdim
Düşünmeden verdim vermenin sınırını bilmedim
Düşünmeden vermekle egomu tatmin ettim yıllarca...
Sonunda bana kalanlarla kuyulara sığındım
Güneşe kapattım gözümü
Eyleme kapattım beynimi
Gerçek bir sevgiye kapattım yüreğimi
Gelen sevginin ve merhametin yerini unuttum
Düşünmeden yaşamayı tatmak istedim yapamadım
Kendime küstüm
İçime küstüm
Dünyanın başka yöne döndüğü bir gün uyanmak üzere bir gaflet uykusuna yattım
Uykumda bana uyanmam için seslenenler oldu
Anne diye
Canım diye
Gel arkadaşım diye
Bir kahve içelim diye
Hatırlar çok birikmeden uyandım
O güzel sesiyle beni çağıranlar
Elimi bırakmasın diye
Anne  sesiyle seslenen o güzel çocuk
İçine küsmesin diye
Sonra hiç düşünmeden uyandım
Sonra hiç düşünmeden saçmaladım
Daha sonra hiç  düşünmeden güldüm öyle
Hiç düşünmeden koştum,oynadım , zıpladım
Hiç  düşünmeden