Üstünden ne çok sular aktı .Bugünlere gelmek kolay olmadı tabi... İçinden çıkılması zor bir durumdu benim için.Kuyunun dibinde kalmış gibiydim Tırmanamıyordum.Hep kayıp kayıp düşüyordum.
Korkunçtu ! O kuyudan hiç çıkamayacağıma inanıyordum.Sonra heryer gri oldu.Çünkü yangın söndü.O pis duman kalmıştı .Zaman zaman açılıyordu bir rüzgarın etkisiyle .Ama yetmiyordu.Sonra buğuluklar gözükür oldu.İçim ısınır gibi geliyordu ama eksik.....

Öyle zamanlardı ki onlar , anlamam günler alıyordu.Beynim, mantığım,aklım yavaşlatılmış gibi çalışıyordu.Sanki bir düğmesi çubuk tutturulmuş gibi..Elektrik az geliyor gibiydi beynime...
Ve sonra anladım aslında herşey natamam.Natamam kalmışım,duruyormuşum yolun ortasında.
Ve şimdi bir hasar tespit çalışması lazım bana.Nelerim tamam , nelerim natamam.Bu arada bu yangında neler yanmış, kül olmuş.... Neler kalmış öyle natamam.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder