sabahlar

Erkenden uyandım bugün ...
Uzun zamandır yapamadığım bir şeydi bu...
Alamıyordum kendimi uykudan....
O miskinliğin içinde yuvarlanıp duruyordum...
Benim karambolümdü...
Ve her akşam kendi kendime yarın diyordum yarın mutlaka erken kalkacağım...
Ve işte nihayet yeniden uyandım erkenden ...
Gerçi beyime kahvaltı hazırladım ilk işgününde...
Aç gitmesin dedim ...
Aklına birşey girmez sonra ......
Ama birşeyleri unutmuşum ben...
Sabahları...
O erken vakitleri....
Kimse çalmaya başlamadan ben çaldım güneşin ilk enerjisini...
Sabah insanıyım ben ,aslında
Bu hep böyle oldu hayatımda ..
Özlemişim sabahları ..
Sanki bir yakınımı özler gibi ...
O dinginliği bozulmammış halini gecenin
Karşılamayı sabah işe erkenden giden insanları ...
İlk kuş seslerini... özellikle martıları,kumruları...
Çocukluğum gibi...
Ananem gibi...
Çok erken kalkmazdı  ama mutlaka selamlardı kuşları, çiçekleri ve tüm canlıları...
Ben bir de güneşi selamlamayı seviyorum
Biz anlaşıyoruz onunla beni çok yakmıyor bu yaz günlerinde ...
Barışık olmayı seviyorum.ben tüm yıldızlarla ...
Ve tabiki en yakın olan güneşle ....
Sanki sakin bir sesi var ..
Ve kulağıma 'bugün iyi geçecek merak etme 'diyor ...
Sanki bir anne şevkatiyle....